Każdy dzień mojego życia jest wspaniały. Tak, to wymaga trochę wysiłku. Jestem ambitna więc gdy byłam młodsza, realizowałam różne projekty, przeprowadzałam się z kontynentu na kontynent, z kraju do kraju, studiowałam, pracowałam na etacie i prowadziłam swoje firmy.
Również się bawiłam i podróżowałam, nie wspominając wychowywania i zapewniania dobrego życia i bezpieczeństwa moim dzieciom. Był to intensywny okres, ale chyba dlatego, że robiłam to, co mi dawało satysfakcję i przyjemność, rzadko byłam sfrustrowana i niezadowolona.
Co sprawiło, że miałam ogólnie dobre i radosne życie to fakt, że nigdy nie porównywałam się do innych i nigdy nie chodziło tylko o to, żeby mieć więcej niż sąsiad czy znajomi. Gdy skończyłam 50 lat, zaczęłam jednak myśleć o zwolnieniu tempa i zmianie branży, bo w tej, w której pracowałam byłam zbyt wiekowa.
Tak wiele pytań przychodziło mi do głowy, gdy próbowałam zdecydować co robić dalej. Zaczęłam się zastanawiać, jak może wyglądać spokojne i dobre życie i co muszę zrobić, żeby to osiągnąć. Doszłam do wniosku, że męczy mnie styl życia “więcej i lepiej”, samochody, wspaniały dom, drogie ciuchy i restauracje, dalekie podróże itp.
To wtedy postanowiłam wyprowadzić się z Warszawy i zmienić branżę na spokojniejszą. Zrozumiałam, że wszystko, czego naprawdę potrzebuję, aby żyć szczęśliwie i według własnego harmonogramu, to jest spokój w moim świecie.
Powoli przyzwyczajałam się do nowego stylu życia po tych pracowitych dziesięcioleciach. Nigdy wcześniej nie miałam tak dużo wolnego czasu i nigdy nie miałam swobody, aby robić to, co chciałam i kiedy chciałam. Zajęło mi trochę czasu, zanim zdałam sobie sprawę, że to moja nowa normalność.
Teraz żyję swoim najlepszym życiem każdego dnia. Każdego ranka wstaję z uśmiechem na twarzy i nie obawiam się, co przyniesie dzień. Mam więcej czasu na robienie rzeczy, które kocham, a mój plan działania jest całkowicie elastyczny. Te wcześniejsze zmiany, niektóre wymuszone, pozwoliły mi również z optymizmem i spokojem patrzeć na emeryturę.
A Ty, w którym miejscu jesteś?
Jeśli myślisz, że mimo osiągnięcia wieku emerytalnego powinieneś nadal walczyć o każdy dzień, zastanów się, czy to nie jest obronna reakcja, ponieważ nie znasz nic innego. Przestań wracać do tych samych starych sposobów, robić te same stare rzeczy, czując tę samą starą potrzebę mobilizacji.
Również nie martw się tym, co ludzie pomyślą, gdy zaczniesz w końcu robić to, co Ty chcesz oraz tym, że finansowo nie dasz rady. Nie pozwól konsumpcyjnemu podejściu do życia społeczeństwa dyktować Twoją wartość i wyznaczać Twoje cele. Nie pozwól, aby Twoje potrzeby były zdominowane oczekiwaniami innych ludzi, nawet najbliższych.
Pamiętaj: nie goń za pieniędzmi, ale raczej za pomysłami i działaniami, które sprawiają, że ożywasz. Daj sobie czas i przestrzeń, aby otworzył się przed Tobą świat, którego nie widzisz.
Ela Cissowska Przejdź do głównej strony
Comments